مترونیدازول : از فواید و مزایا تا عوارض جانبی
مترونیدازول برای درمان عفونت های مختلف ناشی از باکتری ها یا انگل ها استفاده می شود و در درمان عفونت های دستگاه گوارش و تولید مثل بکار می رود. مترونیدازول ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی همراه با داروی دیگری نیز استفاده شود.
ضد میکروب ها، داروهایی هستند که برای درمان عفونت ها استفاده می شوند. داروی ضد میکروبی مترونیدازول، عفونت های ناشی از باکتری ها را درمان می کند.
قرص مترونیدازول با از بین بردن باکتری ها که باعث عفونت می شوند، به خوبی عمل می نماید و باعث تسکین عفونت می گردد. اگر شما نیز در مورد داروی مترونیدازول پرسشی دارید و می خواهید در مورد دلایل مصرف، عوارض و نحوه استفاده از آن بدانید، حتما این مقاله را تا به انتها دنبال نمایید.
دسترسی سریع
مترونیدازول چیست؟
مترونیدازول یک آنتی بیوتیک موثر در برابر باکتری های بی هوازی و انگل های خاص است. باکتری های بی هوازی موجودات زنده و تک سلولی هستند که در محیط هایی که اکسیژن کمی در آن وجود دارد (محیط های بی هوازی) رشد می کنند. باکتری های بی هوازی می توانند باعث بیماری در شکم (پریتونیت باکتریایی)، کبد (آبسه کبد) و لگن (آبسه تخمدان ها و لوله های فالوپ) شوند.
ژیاردیا لامبلیا و آمیبا انگل های روده ای هستند که می توانند باعث درد شکم و اسهال در افراد مبتلا شوند. تریکوموناس یک انگل واژن است که باعث التهاب واژن ( واژینیت ) می شود.
مترونیدازول برای درمان عفونت‌های انگلی از جمله عفونت‌های روده کوچک، آبسه کبد آمیبی و اسهال خونی آمیبی،واژینوز باکتریایی و عفونت‌های واژن استفاده می‌شود.
اگر قصد مصرف مترونیدازول را دارید، همیشه توصیه می شود با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که این مکمل برای نیازهای خاص شما ایمن و مناسب است.
پزشکان می توانند بر اساس سابقه پزشکی شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، شما را راهنمایی می کنند. به طور معمول، دوز توصیه شده یک کپسول دو بار در روز همراه با غذا است. مصرف کپسول ها با غذا برای کمک به جذب و به حداقل رساندن ناراحتی معده، مفید می باشند.
مانند هر دارو یا مکمل دیگری، بسیار مهم است که برچسب آن را به دقت بخوانید و دستورالعمل های ارائه شده را دنبال کنید. همچنین توصیه می شود قبل از شروع هر دارو یا مکمل جدید با یک متخصص مشورت کنید، به خصوص اگر شرایط پزشکی خاصی از قبل دارید یا اگر داروهای دیگری مصرف می نمایید.
شکل های دارویی مترونیدازول
مترونیدازول به صورت قرص، کپسول و شربت برای مصرف خوراکی عرضه می شود. قرص ها و شربت مترونیدازول معمولاً به صورت یک بار مصرف (یا به دو نوبت در یک روز، می باشد).
دستورالعمل های دارو را به دقت دنبال کنید و از پزشک خود هر پرسشی را که در ذهن دارید، بپرسید. مترونیدازول را دقیقا طبق دستور مصرف کنید و از مصرف بیشتر یا کمتر یا از آنچه پزشک تجویز کرده است، خودداری نمایید.
شربت های خوراکی مترونیدازول را قبل از هر بار مصرف به خوبی تکان دهید تا دارو به طور یکنواخت مخلوط شود. برای اندازه گیری مقدار صحیح دوز دارو از پیمانه اندازه گیری استفاده کنید. اگر از قاشق خانگی برای اندازه گیری دوز خود استفاده کنید، ممکن است مقدار صحیح دارو را مصرف نکنید. قرص های مترونیدازول را به طور کامل ببلعید. احتیاط کنید که کپسول مترونیدازول شکافته و خرد نشود.
اگر مصرف این دارو را خیلی زود قطع کنید یا دوزهای مصرفی را حذف کنید، عفونت شما به طور کامل درمان نمی شود و باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم می گردند.
فواید داروی مترونیدازول
مترونیدازول بیماری های آمیبیازیس، تریکومونیازیس و ژیاردیازیس را درمان میکند و دارای خاصیت ضد باکتریایی است. مترونیدازول یک روش مؤثر برای درمان عفونت‌های باکتریایی خاص است.
آگاهی از خطر نوروپاتی محیطی و تشنج مرتبط با مترونیدازول، به ویژه در دوزهای بالاتر، مهم است. در صورت بروز تشنج یا بی حسی اندام، دارو را فوراً قطع کنید.
- مترونیدازول برای درمان عفونت هایی مانند انتامبا هیستولیتیکا، ژیاردیا لامبلیا، بلاستوسیست ها بکار می رود
- برای درمان عفونت‌های ناشی از گونه‌های باکتروئید، فوزوباکتریوم، کلستریدیوم، گاردنرلا واژینالیس، هلیکوباکتر پیلوری، گونه‌های پرووتلا
- برای درمان طیف وسیعی از عفونت ها: آمیبیازهای روده، آمیبیاز کبد، سپتی باکتریایی، عفونت های استخوان و مفاصل، عفونت های سیستم عصبی مرکزی و مننژیت
- برای درمان عفونت های زنانه (اندومتریت، آبسه لوله تخمدان، واژینوز باکتریایی)، عفونت های داخل شکمی، عفونت های دستگاه تنفسی تحتانی
عوارض مترونیدازول
عوارض جانبی مترونیدازول که ممکن است با مصرف بیش از حد خود را نشان دهد شامل نوروپاتی محیطی، مسمومیت در سیستم عصبی مرکزی، تشنج، ، ادرار تیره، طعم فلزی در دهان، حالت تهوع، ناراحتی اپی گاستر و سرگیجه است.
مترونیدازول ممکن است در بعضی بیماران عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید است یا از بین نمی رود، به پزشک خود اطلاع دهید:
- حالت تهوع
- اسهال
- یبوست
- ناراحتی معده
- از دست دادن اشتها
- سردرد
- دهان خشک
- طعم فلزی تیز و ناخوشایند
برخی از عوارض جانبی می تواند جدی تر باشد. اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:
- بی حسی، درد، سوزش در دست یا پا
- تشنج
- کهیر
- خارش
- تاول زدن پوست
- گرگرفتگی
- گرفتگی بینی، تب، گلودرد
- سرگیجه
- مشکل در صحبت کردن
مترونیدازول ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز ایجاد کند. در صورت بروز هرگونه مشکل غیرعادی در حین مصرف این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.
نحوه مصرف مترونیدازول
دوز، شکل دارویی و تعداد دفعات مصرف دارو مترونیدازول به موارد زیر بستگی دارد:
- سن شما
- وضعیت تحت درمان
- وضعیت شما
- سایر شرایط پزشکی که دارید
- نحوه واکنش شما به اولین دوز
مواردی که باید در مصرف مترونیدازول رعایت کنید :
- دوره آنتی بیوتیک را طبق دستور پزشک کامل کنید. درمان ناقص ممکن است باعث بروز مجدد عفونت شود
- قبل و بعد از مصرف مترونیدازول دست های خود را بشویید و خشک کنید
- دوز مترونیدازول برای افراد مختلف بسته به نوع عفونت و سن شما متفاوت خواهد بود.
- دوز معمول در بزرگسالان 400 میلی گرم 2 یا 3 بار در روز است، اما دوز مورد استفاده و لازم برای شما ممکن است بیشتر یا کمتر از این مقدار باشد.
- دوز برای کودکان به وزن بدن آنها بستگی دارد. معمولاً 2 یا 3 بار در روز تجویز می شود.
- همیشه مترونیدازول را دقیقاً همانطور که پزشک به شما گفته است، مصرف کنید.
- مترونیدازول را در ساعات مشخصی هر روز مصرف کنید. دوزهای مترونیدازول خود را به طور مساوی در طول روز تقسیم کنید.
- قرص ها: قرص ها را با غذا مصرف کنید. قرص ها را با آب زیاد میل نمایید.
- مایعات: بهتر است مایع را با معده خالی، در صورت امکان، 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف کنید.
در چه مواردی نباید مترونیدازول مصرف کرد؟
مترونیدازول باید با احتیاط و طبق نظر پزشک مصرف شوند، در اینجا موارد منع مصرف برای بیماران خاص آورده شده است:
برای افراد مبتلا به بیماری کبد: اگر بیماری شدید کبدی دارید، کبد شما ممکن است مترونیدازول را کندتر دریافت کند. این کار مقدار دارو را در بدن شما افزایش می دهد و خطر عوارض جانبی را بیشتر می کند.
برای افراد مبتلا به بیماری کلیوی: اگر بیماری کلیوی شدید دارید، ممکن است کلیه های شما این دارو را کندتر دریافت کنند. این مقدار دارو را در بدن شما افزایش می دهد و خطر عوارض جانبی را بیشتر میکند.
برای افراد باردار: اگر باردار هستید با پزشک خود صحبت کنید. مترونیدازول نباید در سه ماهه اول بارداری مصرف شود. مترونیدازول ممکن است به شیر مادر نفوذ کند و در کودک عوارض جانبی ایجاد کند.
برای سالمندان: کلیه ها و کبد افراد مسن ممکن است مانند گذشته عمل نکنند. این مشکل باعث می شود بدن شما داروها را کندتر دریافت کند.
تداخلات دارویی مترونیدازول
مترونیدازول ممکن است به خوبی با برخی از داروهای دیگر ترکیب نشود. زمانی که مترونیدازول به صورت ژل روی پوست استفاده می‌شود، معمولاً این مشکل به وجود نمی آید اما قرص‌های مترونیدازول، شیاف، مایع یا ژل واژینال گاهی موارد با مترونیدازول تداخل دارند.
اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید، قبل از شروع مصرف یا استفاده از مترونیدازول به پزشک خود اطلاع دهید:
- وارفارین، دارویی که به درمان و پیشگیری از لخته شدن خون کمک می کند
- لیتیوم، برای درمان برخی از انواع بیماری های سلامت روان استفاده می شود
- فنی توئین یا فنوباربیتون که برای درمان صرع استفاده می شود
- سیکلوسپورین که برای کم کردن فعالیت سیستم ایمنی استفاده می شود
- فلوراوراسیل یا بوسولفان برای درمان برخی از انواع سرطان استفاده می شود
ترکیب مترونیدازول با داروهای گیاهی و مکمل ها
داروهای گیاهی و مکمل ها با مترونیدازول می توانند استفاده گردند. با این حال، برخی از داروها و مکمل هایی که به صورت مایعات استفاده می شود ممکن است با مترونیدازول تداخل داشته باشند. لیست مواد تشکیل دهنده مکمل های خود را بررسی کنید و تحقیق نمایید تا مشکلی به وجود نیاید.
مترونیدازول در درمان بیماری های زنان
مترونیدازول بدون شک شناخته‌شده‌ترین و مورد استفاده‌ترین عضو گروه دارویی نیترویمیدازول است . در حال حاضر مترونیدازول یا خانواده نیترویمیدازول ها، داروهای انتخاب اول برای بیماری های زنان هستند.
عفونت واژن یکی از شایع‌ترین بیماری‌های زنان و زایمان است که پیامدهای روانی و بالینی قابل توجهی دارد. درمان دارویی آنها به گزینه‌های مختلفی نیاز دارد. استفاده از مترونیدازول برای درمان واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس و کلوتریمازول برای عفونت‌های قارچی کاندیدا توسط پزشکان توصیه می شوند.
درمان بیماری های زنان با درماکلوتریمازول مترونیدازول و فعالیت موثر این دارو در برابر طیف وسیعی از پاتوژن ها (باکتری، قارچی) به ویژه در مورد عفونت ها آن را به یک داروی کارآمد و موثر تبدیل نموده است.
از دیگر فعالیت های مترونیدازول در درمان بیماری های زنان کاهش مقاومت خود به خودی برخی از میکروارگانیسم ها و فعالیت در برابر علائم و نشانه های التهاب واژن می باشد. در نهایت، مطالعات اخیر توانایی نقش مترونیدازول را در رفع عفونت های تازه ای در زنان نشان داده است.
در ادامه به بیماری‌های رایج زنان که توسط قرص مترونیدازول درمان می‌شود، اشاره شده است:
درمان بیماری التهاب لگن (PID)
بیماری التهابی لگن که به نام عفونت لگن نیز شناخته می‌شود ،رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها را دچار مشکل میکند.
در واقع در این بیماری بافت آسیب خورده، بین اندام‌های داخلی رشد می‌نماید و منجر به درد لگنی مداوم می‌شود.
همچنین بیماری التهاب لگن می‌تواند موجب حاملگی خارج رحمی هم بشود زیرا بافت زخم مانع از عبور تخمک بارور شده و در عوض این تخمک در لوله‌های رحمی یا فالوپ کاشته می‌شود. در صورت عدم درمان، PID می‌تواند منجر به عفونت مزمن شود.
زنان در هر سنی می‌توانند دچار بیماری التهاب لگن شوند؛ ولی کسانی که در معرض رابطه جنسی محافظت نشده هستند؛بیشتر به این بیماری مبتلا می‌شوند؛زیرا یکی از علل این بیماری ، باکتری‌های مقاربتی مانند سوزاک و کلامیدیا می‌باشند.
افراد زیر بیشتر در معرض ابتلا به بیماری عفونت لگن هستند:
- زنان زیر 25 سال
- زنان در سنین باروری
- داشتن شریک‌های جنسی متعدد
- رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم
علائم بیماری التهاب لگن چیست؟
موارد زیر شایع‌ترین علائم PID هستند:
- درد و حساسیت در تمام قسمت تحتانی شکم پخش می‌شود
- درد لگن
- تب و لرز
- استفراغ و حالت تهوع
- درد در هنگام ادرارکردن
- درد شکم (ناحیه سمت راست و بالا)
چگونه بیماری التهاب لگن تشخیص داده می‌شود؟
- پزشک شما تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی و لگنی را انجام می‌دهد.
- بررسی نمونه‌های واژن و دهانه رحم در زیر میکروسکوپ
چگونه بیماری التهاب لگن درمان می‌شود؟
قرص مترونیدازول یکی ار راه های درمانی برای درمان PID استفاده می‌شود، به‌خصوص اگر به دلیل بیماری‌های STD (بیماری‌های منتقله از راه جنسی) باشد.
در درمان عفونت‌های شدید ممکن است لازم باشد بیمار برای دریافت آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی (IV) مدتی در بیمارستان بستری شود.
به طور خلاصه:
- در صورت عدم درمان،امکان ابتلا به عفونت مزمن و ناباروری وجود دارد.
- این بیماری اغلب توسط باکتری‌های ایجادکننده بیماری‌های مقاربتی مانند سوزاک ایجاد می‌گردد.
- زنان زیر 25 سال و آنهایی که در سنین باروری هستند، بیشترین خطر ابتلا به PID را دارند.
- این بیماری می‌تواند باعث درد لگن، حساسیت شکمی، ترشحات واژن، تب، لرز و درد در هنگام ادرار شود.
- درمان این بیماری با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند مترونیدازول است.
بیماری تریکومونیازیس ( Trichomoniasi)
تریکومونیازیس یک عفونت مقاربتی است. این بیماری توسط یک تک‌یاخته (انگل میکروسکوپی) ایجاد می‌شود که معمولاً در بافت‌های واژن و مجرای ادرار یافت می‌گردد.تریکومونیازیس اغلب در زنان دیده می‌شود.
تریکومونیازیس توسط تریکوموناس واژینالیس، یک تک‌یاخته متحرک تاژک‌دار ایجاد می‌شود.
تقریباً 174 میلیون نفر در سراسر جهان هر ساله به این انگل مبتلا می‌شوند، این بیماری رایج‌ترین عفونت مقاربتی قابل‌درمان است. تولیدمثل انگل‌ها هر 8 تا 12 ساعت اتفاق می‌افتد.
در حدود 70 درصد از افرادی که به این انگل آلوده می‌شوند هیچ علامتی از بیماری در بدن آنها یافت نمی‌گردد. هنگامی که افراد دارای علائم هستند، شدت آنها می‌تواند از خفیف تا شدید، متغیر باشد. علائم بین 5 تا 28 روز پس از آلوده‌شدن ظاهر می‌شود؛ ولی برخی از افراد ممکن است حتی دیرتر علائم را از خود بروز دهند.
تریکومونیازیس به‌راحتی توسط پزشک زنان قابل‌تشخیص و درمان است. آزمایش معمولاً فقط در صورتی تجویز می‌شود که پزشک به‌عنوان یک تشخیص احتمالی به تریکومونیازیس مشکوک باشد.
در برخی موارد، پزشک ممکن است مجبور شود نمونه را به آزمایشگاه بفرستد و نتیجه به سرعت مشخص می شود.تریکومونادها به‌ندرت در طول آزمایش ادرار دیده می‌شوند. تشخیص تریکومونیازیس معمولاً به جستجو سایر بیماری‌های مقاربتی مانند سفلیس، HIV، سوزاک یا کلامیدیا منجر می‌شود.
درمان عفونت های قارچی و باکتریایی واژن
زنان ممکن است در مقطعی از زندگی خود با ناراحتی ناشی از عفونت واژن مواجه شوند. عفونت‌های مخمری یا قارچی، واژینوز باکتریایی (BV) و تریکومونیازیسیس سه عفونت رایج واژن هستند که می‌توانند منجر به خارش، سوزش و ترشح غیرمعمول در واژن شوند.
در ادامه، ما شما را با یکی از رایج‌ترین عفونت‌های واژن،یعنی عفونت‌های قارچی آشنا می‌کنیم و به شما در درک علل، علائم و گزینه‌های درمانی آن کمک می نماییم.
عفونت‌های قارچی
عفونت قارچی واژن منجر به تحریک، ترشح و خارش واژن می‌شود. عفونت قارچی واژن که به‌عنوان کاندیدیازیس واژینال نیز شناخته می‌شود، التهاب بافت واژن است که معمولاً به دلیل رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکنس، قارچی که معمولاً در واژن یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.
این رشد بیش از حد ناشی از تغییر در محیط اسیدی واژن است.عفونت‌های مخمری بسیار شایع هستند و تا 75 درصد از زنان را در مقطعی از زندگی‌شان تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.
علل عفونت‌های قارچی
رشد بیش از حد قارچ می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند:
- آنتی‌بیوتیک‌ها : داروهای آنتی‌بیوتیکی می‌توانند تعادل میکروارگانیسم‌ها را در واژن مختل کنند و به طور ناخواسته باکتری‌های خوبی را که به حفظ محیط سالم واژن کمک می‌کنند، از بین ببرند.
- بارداری : تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ می‌دهد، می‌تواند بر تعادل مخمرها و باکتری‌های واژن تأثیر بگذارد. به‌عنوان‌مثال، افزایش سطح استروژن شرایط مطلوبی را برای کاندیدا آلبیکنس ایجاد میکند.
- دیابت کنترل نشده : کاندیدا از طریق قند رشد میکند و سطوح بالای قند خون مرتبط با دیابت کنترل نشده، محیط مساعدی را برای عفونت‌های قارچی فراهم میکند.
- سیستم ایمنی ضعیف: سیستم ایمنی ضعیف، توانایی بدن برای کنترل مؤثر رشد کاندیدا را کاهش می‌دهد.
- داروهای ضدبارداری خوراکی یا هورمون‌درمانی : کنترل بارداری و هورمون‌درمانی می‌توانند استروژن را در بدن افزایش دهند و به شرایط مساعد برای عفونت‌های قارچی کمک کنند.
عفونت اغلب پس از درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ایجاد می‌شود که باکتری‌های محافظ را از بین می‌برند و به قارچ اجازه زنده‌ماندن و رشد می‌دهند. تغییرات در سطوح هورمونی که می‌تواند در دوران بارداری، دوره‌های قاعدگی یا در حین مصرف قرص‌های ضدبارداری رخ دهد، محیط واژن را نیز تغییر می‌دهد و باعث رشد بیش از حد قارچ‌ها می‌گردد.
علائم و نشانه‌ها
علائم کلاسیک عفونت قارچی واژن شامل سوزش و خارش بافت واژن است.
ازآنجایی‌که علائم واژینیت، بدون توجه به علت، ممکن است مشابه باشند، مهم است که معاینه و آزمایش ترشحات توسط پزشک برای تشخیص بهتر مورداستفاده قرار گیرد تا درمان صحیح شروع شود.
هنگامی که بیمار علائم عفونت قارچی معمولی را داشته باشد، درمان را می‌توان با استفاده از داروهای ضدقارچ واژینال بدون نسخه مانند مترونیدازول یا میکونازول شروع کرد.
علائم متعددی در ارتباط با عفونت‌های قارچی واژن وجود دارد. علائم می‌تواند از خفیف تا متوسط متغیر باشد و به طور معمول شامل موارد زیر است:
- احساس سوزش هنگام مقاربت یا ادرارکردن
- قرمزی و تورم
- بثورات درد در واژن
- ترشحات واژن
گزینه‌های درمان
هنگامی که علائم واژینیت(عفونت واژن) برای اولین‌بار رخ می‌دهد، بیمار باید توسط پزشک خود معاینه شود تا علت آن مشخص گردد. بیشتر عفونت‌های قارچی واژینال بدون عارضه را می‌توان با قرص مترونیدازول یا شیاف‌های ضدقارچ واژینال بدون نسخه درمان کرد.
اگر عفونت به داروهای بدون نسخه پاسخ ندهد، پزشک می‌تواند یک ضدقارچ خوراکی تجویز نماید. تغییرات ساده در برنامه‌های روزانه می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های قارچی واژن در آینده کمک کند.
اگر عفونت قارچی داشته‌اید و علائم مشابهی را تجربه می‌کنید، مترونیدازول ممکن است به رفع عفونت کمک کنند. اگر چه در موارد زیر باید با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید:
- این اولین‌بار است که علائم عفونت قارچی را تجربه می‌کنید.
- مطمئن نیستید که عفونت قارچی دارید.
- کرم‌ها یا شیاف‌های ضدقارچ بدون نسخه به علائم شما کمک نمی‌کنند.
عفونت‌های قارچی مزمن واژن می‌تواند نشانه‌ای از مشکل در سیستم ایمنی بدن باشد، مانند آنچه در ایدز رخ می‌دهد. اگر یک دوره درمان ضد قارچی بدون نسخه موثر نبود و عفونت مخمری واژن دوباره عود کرد، باید با پزشک تماس گرفت.پزشک شما می تواند معاینه ای انجام دهد و وجود عفونت قارچی را تایید کند و یک نسخه ضد قارچ خوراکی یا موضعی ارائه دهد.
اقدامات مختلفی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر عفونت قارچی واژن انجام دهید:
- از شلوارهای تنگ و جوراب‌شلواری خودداری کنید، چون می‌توانند به محیطی گرم و مرطوب منجر شوند که اجازه رشد بیش از حد مخمر را می‌دهد.
- از محصولات معطر مانند پدها استفاده نکنید زیرا که می‌توانند تعادل PH واژن را مختل کنند.
- از مصرف بی‌مورد آنتی‌بیوتیک خودداری کنید.
- برای مدت طولانی، لباس‌های خیس مانند مایو نپوشید.
برای مشاوره درمان عفونت واژن و سؤالات مربوطه به این بیماری با داروی مترونیدازول می‌توانید از مشاوران ما برای افزایش سلامتی خود کمک بگیرید.
جهت گرفتن مشاوره رایگان با شماره 09032698932 تماس بگیرید
عفونت های باکتریایی واژن (BV)
عفونت های باکتریایی واژن (BV) شایع‌ترین عفونت از بین سه عفونت رایج واژن است که تحت عنوان واژینیت شناخته می‌شوند.
BV اغلب نادیده گرفته یا اشتباه تشخیص داده می‌شود. بااین‌حال، تحقیقات نشان می‌دهد که BV درمان نشده می‌تواند منجر به عوارض سلامتی قابل‌توجهی شود.
انواع مختلفی از لاکتوباسیلوس وجود دارد که حداقل یکی از آنها مسئول حفظ PH واژن در سطوح طبیعی است.وقتی PH این سطوح نامتعادل می‌شود، میکروارگانیسم‌های خاصی ممکن است بر باکتری‌ها و فلور طبیعی واژن غلبه کنند و منجر به عفونت با درجه پایین شود که اغلب ترشحات غیرطبیعی واژن ایجاد می‌نماید.
زنان ممکن است به‌راحتی عفونت های باکتریایی واژن را با عفونت قارچی اشتباه بگیرند که در اثر رشد بیش از حد قارچ‌هایی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می‌شود.
با این حال، عفونت های باکتریایی واژن نیاز به درمان متفاوتی دارد، بنابراین مهم است که یک تشخیص دقیق داشته باشید. علاوه بر این، ممکن است هم‌زمان بیش از یک نوع واژینیت داشته باشید.
مانند سایر عفونت‌های واژن، هدف اصلی در درمان واژینوز باکتریایی (BV) تسکین علائم و نشانه‌های عفونت است. تمام بیماران دارای علائم باید تحت درمان قرار گیرند.
عفونت های باکتریایی واژن با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. رایج‌ترین درمان‌ها، مترونیدازول و کلیندامایسین هستند. مترونیدازول و کلیندامایسین هر دو به‌صورت خوراکی (قرص) و مترونیدازول به‌صورت ژل (MetroGel-Vaginal) و کلیندامایسین در کرم (مانند کلیندس) در دسترس است. اگر نگران علائم واژینوز باکتریایی هستید، حتماً از مشاورین ما برای رفع این نگرانی بهره بگیرید.
کیست تخمدان
کیست تخمدان، کیسه‌ای پر از مایع در داخل یا روی سطح تخمدان فرد است.
آنها تخمک و هورمون تولید می‌کنند. کیست تخمدان بسیار شایع است و اغلب در طول تخمک‌گذاری رخ می‌دهد.
به این کیست‌ها، کیست‌های فانکشنال نیز گفته می‌شود. این کیست‌ها اغلب غیر سرطانی هستند و در بسیاری از مواقع بدون درمان، خودبه‌خود از بین می‌روند.
این بیماری بعد از یائسگی کمتر دیده می‌شود. افرادی که به یائسگی رسیده‌اند و کیست تخمدان دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان هستند.
علائم کیست تخمدان
اغلب، کیست‌های عملکردی هیچ علامتی از خود نشان نمی‌دهند. ممکن است شما دچار کیست تخمدان باشید و هیچ علائمی نداشته باشید. علائم رایج کیست تخمدان عبارتند از :
- درد شدید یا مبهم در قسمت تحتانی شکم، معمولاً در یک طرف
- نفخ
- بی‌نظمی قاعدگی
- تهوع و استفراغ
- یبوست
درمان کیست تخمدان با داروی مترونیدازول
اگر یائسه هستید و پریود نمی‌شوید، کیست‌های عملکردی نباید تشکیل شوند و در صورت ابتلا به کیست،ریسک سرطان تخمدان افزایش می‌باید.در صورت مشاهده هر یک از علائم کیست تخمدان می‌توانید از مشاوران ما برای دریافت کمک بهتر یاری بجویید.
کیست تخمدان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اغلب، پزشک در طول معاینه لگن، کیست را تشخیص می‌دهد. اگر کیست داشته‌باشید، پزشک معمولا دو روند را در پیش می‌گیرد.
یکی این که اطمینان‌بخشی میکند و فرصت می‌دهد تا کیست به طور خود به خودی از بین برود و اگر کیست شروع به ایجاد علائم کرد درمان را شروع کند. مورد دیگر این است که آزمایش‌هایی را برای کمک به برنامه‌ریزی درمان،درخواست میکند. کاری که آنها انتخاب می‌کنند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این دلایل شامل سن و وضعیت بدن شما است.
در کنار آزمایش‌ها، احتمالاً پزشک از شما می‌خواهد سونوگرافی انجام دهید تا بتوانند کیست را بررسی کنند. سونوگرافی از امواج صوتی برای تهیه تصاویری از اندام‌های بدن استفاده میکند.
با سونوگرافی، پزشک می‌تواند اندازه، شکل و محل و همچنین سفت بودن یا پر بودن کیست را ببیند.
پزشک شما همچنین می‌تواند آزمایش‌های دیگری را تجویز کند:
- آزمایش بارداری برای رد بارداری به‌عنوان علت کیست.
- آزمایش‌های سطح هورمونی برای بررسی اختلال در سطح هورمون‌ها
- آزمایش خون CA-125 برای اندازه‌گیری مقدار آنتی‌ژن سرطانی 125 در خون. اگر از یائسگی گذشته اید، پزشک ممکن است این آزمایش را تجویز کند تا ببیند آیا کیست شما سرطانی است یا خیر.
سوزاک
سوزاک یک بیماری مقاربتی (STD) است که توسط باکتری (Neisseria gonorrhoeae) ایجاد می‌شود.باکتری سوزاک فقط برای چند ثانیه در خارج از بدن زنده می‌ماند و نمی‌تواند روی پوست، بازوها، دست‌ها یا پاها زندگی کند. سوزاک نمی‌تواند از روی صندلی توالت یا سینک ظرف‌شویی منتقل شود.
علائم سوزاک چیست؟
علائم سوزاک مربوط به محل وقوع عفونت است. دانستن این نکته مهم است که بسیاری از افرادی که به سوزاک مبتلا هستند، اصلاً علائمی ندارند و ممکن است ندانند که عفونت دارند.
موارد زیر برخی از علائمی است که ممکن است بر اساس محل عفونت رخ دهد:
- اورتریت (التهاب مجرای ادرار) : بیماران گاهی اوقات ممکن است سوزش در ادرار و افزایش میل به ادرارکردن داشته باشند.
- سرویکیت (التهاب دهانه رحم): دهانه رحم شایع‌ترین محل بیماری‌های عفونی در زنان است. حدود 70 درصد زنان هیچ علائم آشکاری از این بیماری از خود بروز نمی دهند. شایع ترین علائم شامل خارش و ترشحات واژن است.علائم کمتر شایع، شامل خونریزی واژینال غیر معمول بین دوره های قاعدگی یا قاعدگی سنگین تر است.عفونت سوزاک ممکن است از دهانه رحم به لوله ها و تخمدان ها سرایت کند. این مشکل ممکن است باعث درد زیر شکم، قاعدگی سنگین و مقاربت دردناک شود.
- لنفادنیت: علائم شامل تورم و حساس شدن لنف در کشاله ران در زنان است.
- بارتولینیت:در زنان، غدد بارتولن درست در زیر لب بزرگ در دهانه واژن قرار گرفته است. التهاب این غدد ممکن است باعث تورم و درد غدد و لابیای واژن شود.
سخن پایانی
مترونیدازول یک آنتی بیوتیک است که برای درمان عفونت هایی که برای رشد و تکثیر نیازی به اکسیژن ندارند (به نام عفونت های بی هوازی) استفاده می شود. نمونه‌هایی از این عفونت‌ها آبسه دندان، عفونت‌های شکمی (معده)، زخم‌های پا و عفونت‌های باکتریایی واژن هستند. مترونیدازول با کشتن یا توقف رشد آنها عمل می کند. مترونیدازول مانند همه آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت های ناشی از ویروس ها موثر نیست. مترونیدازول به صورت قرص، مایع و شیاف موجود است و می توان آن را به صورت تزریقی نیز تجویز کرد.
- آیا کلیه یا کبد شما مشکل دارید؟
- آیا مغز، نخاع یا اعصاب شما مشکل دارد ؟
- آیا اختلال خونی دارید؟
- آیا باردار هستید یا شیردهی انجام می دهید؟
- آیا داروی دیگری مصرف می کنید؟ هر دارویی که مصرف می کنید و می توانید بدون نسخه بخرید و همچنین داروهای گیاهی و مکمل را نیز شامل می شود.
اگر چنین است، مهم است که قبل از شروع مترونیدازول به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. هر دارو متناسب با بیماری خاص فرد تجویز می گردد. در این موارد دقت بیشتری باید لحاظ شود.
دوز فراموش شده: اگر مصرف دوز خود را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر نزدیک به نوبت بعدی است، فقط نوبت بعدی را در زمان مناسب مصرف کنید.
دوره را تمام کنید: بهتر است کل دوره آنتی بیوتیک را به تعداد روزهایی که پزشک به شما گفته است مصرف کنید. حتی اگر احساس می کنید عفونت شما برطرف شده است مصرف آن را قطع نکنید.
نحوه نگهداری: قرص و مایع مترونیدازول خود را در جای خشک و خنک و به دور از گرما و نور مستقیم نگهداری کنید. نیازی به نگهداری آن در یخچال نیست.
سوالات متداول
1. چگونه از شر عوارض مترونیدازول خلاص شویم؟
تهوع: قرص مترونیدازول را بعد از غذا یا میان وعده مصرف کنید. از غذاهای تند پرهیز نمایید.
استفراغ یا اسهال: سعی کنید آب کافی بنوشید تا از کم آبی بدن جلوگیری کنید. اگر استفراغ می کنید جرعه های کوچک آب گرم بنوشید. اگر اسهال و استفراغ بیش از 24 ساعت طول کشید، برای جلوگیری از هر گونه مشکل بیشتر، با پزشک مشورت کنید.
2. قرص مترونیدازول را چگونه مصرف کنیم؟
قرص مترونیدازول یک بار در روز مصرف می شود یا می توان آن را به دو دوز تا 10 روز تقسیم کرد. قرص های مترونیدازول حداقل یک بار در روز قبل بعد از 2 ساعت غذا مصرف می شود. دستورالعمل های تجویز شده در نسخه را دنبال کنید یا قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
3. دوز توصیه شده مترونیدازول چیست؟
مقدار مصرف بزرگسالان: مقدار مصرف بستگی به نوع عفونت دارد
عفونت های آمیبی: 500 میلی گرم یا 750 میلی گرم دوز سه بار در روز به مدت 10-5 روز مصرف شود.
4. اگر یک دوز را فراموش کنید چه باید کرد؟
از دست دادن یک یا دو دوز مترونیدازول هیچ تاثیری بر بدن شما نخواهد داشت. دوز حذف شده مشکلی ایجاد نمی کند. اما با برخی داروها، اگر دوز را به موقع مصرف نکنید، کارساز نخواهد بود. اگر یک دوز را فراموش کنید، ممکن است تغییرات شیمیایی ناگهانی روی بدن شما تأثیر بگذارد. در برخی موارد، پزشک به شما توصیه می کند که در صورت فراموش کردن دوز دارو، در اسرع وقت داروی تجویز شده را مصرف کنید.
5. در صورت مصرف بیش از حد دارو چه باید کرد؟
اگر بیش از حد مجاز قرص مترونیدازول مصرف کرده باشید، این احتمال وجود دارد که اثر مضری بر عملکرد بدن شما داشته باشد. مصرف بیش از حد مترونیدازول می تواند منجر به برخی فوریت های پزشکی شود.
6. هشدارهای مصرف مترونیدازول برای بیماران خاص چیست؟
- مشکلات سیستم عصبی
- عکس العمل های آلرژیتیک
اگر فردی از بیماری کبدی یا کلیوی رنج می برد سعی کند از مصرف این دارو خودداری کنید. قبل از مصرف مترونیدازول به پزشک خود در مورد مشکلاتی که با آن مواجه هستید، بگویید.
7. چگونه قرص مترونیدازول را نگهداری کنیم؟
دارو عمدتاً باید در دمای اتاق بین 68 درجه فارنهایت و 77 درجه فارنهایت (20 درجه سانتیگراد و 25 درجه سانتیگراد) نگهداری شود.
قبل از مصرف مترونیدازول با پزشک خود مشورت کنید. در صورتی که پس از مصرف مترونیدازول با مشکل یا عوارض جانبی مواجه شدید فوراً به بیمارستان مجاور خود مراجعه کنید یا برای درمان بهتر با پزشک خود مشورت کنید. در حین مسافرت، داروهای خود را همیشه در کیف خود داشته باشید تا از هر گونه شرایط اضطراری فوری جلوگیری کنید. هر زمان که مترونیدازول را مصرف می کنید، طبق نسخه پیش بروید و به توصیه های پزشک خود عمل کنید.