عفونت قارچی واژن منجر به تحریک، ترشح و خارش واژن می‌شود. عفونت قارچی واژن که به‌عنوان کاندیدیازیس واژینال نیز شناخته می‌شود، التهاب بافت واژن است که معمولاً به دلیل رشد بیش از حد کاندیدا آلبیکنس، قارچی که معمولاً در واژن یافت می‌شود، ایجاد می‌گردد.

این رشد بیش از حد ناشی از تغییر در محیط اسیدی واژن است.عفونت‌های مخمری بسیار شایع هستند و تا 75 درصد از زنان را در مقطعی از زندگی‌شان تحت‌تأثیر قرار می‌دهند.

علل عفونت‌های قارچی

رشد بیش از حد قارچ می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند:

• آنتی‌بیوتیک‌ها : داروهای آنتی‌بیوتیکی می‌توانند تعادل میکروارگانیسم‌ها را در واژن مختل کنند و به طور ناخواسته باکتری‌های خوبی را که به حفظ محیط سالم واژن کمک می‌کنند، از بین ببرند.
• بارداری : تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ می‌دهد، می‌تواند بر تعادل مخمرها و باکتری‌های واژن تأثیر بگذارد. به‌عنوان‌مثال، افزایش سطح استروژن شرایط مطلوبی را برای کاندیدا آلبیکنس ایجاد می‌کند.
• دیابت کنترل نشده : کاندیدا از طریق قند رشد می‌کند و سطوح بالای قند خون مرتبط با دیابت کنترل نشده، محیط مساعدی را برای عفونت‌های قارچی فراهم می‌کند.
• سیستم ایمنی ضعیف: سیستم ایمنی ضعیف، توانایی بدن برای کنترل مؤثر رشد کاندیدا را کاهش می‌دهد.
• داروهای ضدبارداری خوراکی یا هورمون‌درمانی : کنترل بارداری و هورمون‌درمانی می‌توانند استروژن را در بدن افزایش دهند و به شرایط مساعد برای عفونت‌های قارچی کمک کنند.

عفونت اغلب پس از درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی ایجاد می‌شود که باکتری‌های محافظ را از بین می‌برند و به قارچ اجازه زنده‌ماندن و رشد می‌دهند. تغییرات در سطوح هورمونی که می‌تواند در دوران بارداری، دوره‌های قاعدگی یا در حین مصرف قرص‌های ضدبارداری رخ دهد، محیط واژن را نیز تغییر می‌دهد و باعث رشد بیش از حد قارچ‌ها  می‌گردد.

علائم و نشانه‌ها

علائم کلاسیک عفونت قارچی واژن شامل سوزش و خارش بافت واژن است.

ازآنجایی‌که علائم واژینیت، بدون توجه به علت، ممکن است مشابه باشند، مهم است که معاینه و آزمایش ترشحات توسط پزشک برای تشخیص بهتر مورداستفاده قرار گیرد تا درمان صحیح شروع شود.

هنگامی که بیمار علائم عفونت قارچی معمولی را داشته باشد، درمان را می‌توان با استفاده از داروهای ضدقارچ واژینال بدون نسخه مانند مترونیدازول یا میکونازول شروع کرد.

علائم متعددی در ارتباط با عفونت‌های قارچی واژن وجود دارد. علائم می‌تواند از خفیف تا متوسط ​​متغیر باشد و به طور معمول شامل موارد زیر است:

• احساس سوزش هنگام مقاربت یا ادرارکردن
• قرمزی و تورم
• بثورات درد در واژن
• ترشحات واژن

گزینه‌های درمان

هنگامی که علائم واژینیت(عفونت واژن) برای اولین‌بار رخ می‌دهد، بیمار باید توسط پزشک خود معاینه شود تا علت آن مشخص گردد. بیشتر عفونت‌های قارچی واژینال بدون عارضه را می‌توان با  قرص مترونیدازول یا شیاف‌های ضدقارچ واژینال بدون نسخه درمان کرد.

اگر عفونت به داروهای بدون نسخه پاسخ ندهد، پزشک می‌تواند یک ضدقارچ خوراکی تجویز نماید. تغییرات ساده در برنامه‌های روزانه می‌تواند به پیشگیری از عفونت‌های قارچی واژن در آینده کمک کند.

اگر عفونت قارچی داشته‌اید و علائم مشابهی را تجربه می‌کنید، مترونیدازول ممکن است به رفع عفونت کمک کنند. اگر چه در موارد زیر باید با پزشک خود وقت ملاقات بگیرید:

• این اولین‌بار است که علائم عفونت قارچی را تجربه می‌کنید.
• مطمئن نیستید که عفونت قارچی دارید.
• کرم‌ها یا شیاف‌های ضدقارچ بدون نسخه به علائم شما کمک نمی‌کنند.

عفونت‌های قارچی مزمن واژن می‌تواند نشانه‌ای از مشکل در سیستم ایمنی بدن باشد، مانند آنچه در  ایدز رخ می‌دهد. اگر یک دوره درمان ضد قارچی بدون نسخه موثر نبود و عفونت مخمری واژن دوباره عود کرد، باید با پزشک تماس گرفت.پزشک شما می تواند معاینه ای انجام دهد و وجود عفونت قارچی را تایید کند و یک نسخه ضد قارچ خوراکی یا موضعی ارائه دهد.

اقدامات مختلفی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش خطر عفونت قارچی واژن انجام دهید:

• از شلوارهای تنگ و جوراب‌شلواری خودداری کنید، چون می‌توانند به محیطی گرم و مرطوب منجر شوند که اجازه رشد بیش از حد مخمر را می‌دهد.
• از محصولات معطر مانند پدها استفاده نکنید زیرا که می‌توانند تعادل PH واژن را مختل کنند.
• از مصرف بی‌مورد آنتی‌بیوتیک خودداری کنید.
• برای مدت طولانی، لباس‌های خیس مانند مایو نپوشید.

برای مشاوره درمان  عفونت واژن و سؤالات مربوطه به این بیماری با داروی مترونیدازول می‌توانید از مشاوران ما برای افزایش سلامتی خود کمک بگیرید.